Socktoberparty

 

Op Instagram is het al een paar jaar aan de gang. De socktoberparty. Ieder jaar organiseren 2 dames in oktober een kal waarbij je allemaal aan hetzelfde sokken patroon breit. Dit jaar waren het de unelma onnesta sokken. Ontworpen door tiina kuu. Op Instagram bekend als @tiinakuudesign. Haar sokken zijn op Ravelry te vinden. De naam van de sokken betekend in het Engels: dreaming of happiness. En het is een gratis patroon.

Het was leuk om aan deze sokken te breien. Maar omdat mijn gezondheid me al een tijdje in de steek laat was het soms ook gewoon steekje bij beetje. Een toer en dan weer even weg leggen. Liggend op de bank breien, of gewoon te moe om te breien. s Morgens om half 9 in je stoel ploffen met de gedachte lekker aan de gang te gaan maar als ik eenmaal zat te moe om het breiwerk te pakken. Gelukkig gaat het nu iets beter. Maar voorlopig ben ik er nog niet. Dus doen we rustig aan. Wat in de tweede helft van de maand dan juist resulteerde in heel veel breien. Want zodra mijn hoofd en lijf het toelaten dan kan ik het breien ook niet laten natuurlijk. 

Ik ben niet helemaal tevreden over het kleur werk. Daar moet ik echt op blijven oefenen. Maar voor nu kan het er mee door. En zo was de socktoberparty dan toch een feestje. 

Jullie nog een feestje gevierd? Of juist geen puf om te feesten? Soms moet je zelf de slingers ophangen. Maar geloof me, ook dan wordt het gewoon een feestje. 

Lievelings dag

Elke dag die ik met je doorbreng is mijn lievelings dag. Dus vandaag is mijn nieuwe lievelings dag - Winnie de Poeh.

Dat is hopelijk zo waar, nu de collega van manlief haar zoon gekregen heeft. 

Heel eerlijk, het is niet altijd zo. Tenminste, bij ons kunnen we ze ook nog wel eens achter het behang plakken. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Stiekem zijn ook veel dagen die je met je kinderen doorbrengt lievelings dagen.

Toen mijn man zijn collega, die 32 weken zwanger was, appte hoe de controles in het ziekenhuis gegaan waren die dag (ze was 's morgens nog op het werk geweest) appte ze een foto van haar, haar man en hun ieniemienie babyzoontje. De kleine man doet het gelukkig ontzettend goed. 

"Misschien moet je zo'n knuffeldoekje voor haar maken," stelde manlief voor. "Ze houdt van Winnie de Poeh." Ik zocht naar een patroontje op internet en ik vond er een. Van Sabrina Somers Het is eigenlijk een sleutelhanger. En de armpjes moest ik aanpassen zodat ze om het doekje gevouwen konden worden. Maar het kopje was zo perfect dat ik het ontzettend goed kon gebruiken. Ik rommelde wat met steken uit de nieuwe haakbijbel en ik maakte een compleet nieuwe steek in een vierkant lapje. Je zou niet genoeg hebben aan de 200 steken in het boek. 😉 

Nu gaat manlief snel een keertje langs. Om het knuffeldoekje af te geven. Ik hoop toch zo dat mama en baby er net zo blij van worden als ik van het maken er van. 

En jij? Wordt je ook zo blij van zelfgemaakte cadeautjes?

Stoelpoot sokken

Geef toe, dachten jullie meteen aan stoelpoten toen jullie de eerste foto zagen? Kijk maar verder dan zien jullie dat het echt stoelen zijn. En dat ik eerst heb gestofzuigd voor jullie en daarna op mijn knieën ben gegaan. Ik heb trouwens enorm getwijfeld of ik foto 1 of foto 2 als eerste zou doen. Het was leuk spelen met al die poten. 

Waar het nu om gaat? Om die sokjes natuurlijk. Manlief legde een nieuwe vloer. Met infrarood vloerverwarming waar we komende winter vast veel plezier van gaan hebben. Maar ineens werden we overmatig zuinig op onze vloer. Waar de oude vloer gaten, verf en allerlei andere beschadigingen had opgelopen was deze ineens zo mooi. En zo strak. Dus mochten de meubels niet eerder naar binnen voor er onder elke poot een viltje zat. We plakten ons suf. 

Echter, de stoelpoot viltjes van de eetkamer stoelen hielden het niet lang. s Avonds lag de eerste er al af. Ze waren ook iets te groot. Dus er zaten dezelfde dag al haren aan geplakt. Frustratie ten top natuurlijk. Dus besloot ik de stoelen sokjes te geven. Manlief was meteen akkoord. De kinderen kozen hun eigen kleuren (uitgangspunt was het behang achter de tafel) en ik haakte. 6 stoelen, 4 sokjes per stoel, 24 schulp randjes met een vaste en een pieksteek om en om in een andere kleur en 48 bodems want elk sokje heeft een dubbele bodem. Zodat hij extra zacht schuift. En nu? Nu heb ik onder de tafel beslist geen krassen en krijg ik een glimlach op mijn gezicht als ik naar onze eethoek kijk. 

Worden jullie er ook zo vrolijk van? 

Instagram meets blogger

 30% korting met de kortingscode STEEKJEBIJBEETJE voor jullie. Waar? Bij Eddna.nl. Waarvoor? Nou, wat dachten jullie van bijvoorbeeld deze prachtige wolletjes? Tot wanneer de code geldig is? Tot 30 september 2024. 

Jarbo, een van de merken waar Eddna garen van verkoopt, heeft vanaf 27 augustus hun nieuwe patronen gelanceerd. En Svarta Faret, een ander merk bij Eddna, doet het 3 september. En dan is het oppassen geblazen. Kwijlen, dromen en wollebolletjes in je ogen. (Zeg nu zelf, een echte handwerkster heeft geen dollartekens in de ogen maar wollebolletjes.) Om jullie een beetje te beschermen tegen jezelf biedt Eddna jullie dus 30 procent korting aan. Maar het kan ook gewoon maar zo gebeuren dat je 30% meer koopt. 

Nou, hoe dan ook, ik koos voor dit prachtige vest. En oh, wat heb ik er zin in. Ik koos voor geel. De 2 tr ull is een 100% wollen draad. En de Fin mohair Silke bestaat uit 72% mohair en 28% Silke. En waarom geel? Gewoon omdat me dat zo heerlijk vrolijk lijkt in de winter. En omdat ik van die kleur houdt maar er vrij weinig van in mijn kast heb hangen. 

Ik koos nog wat bolletjes in nieuwe kleurtjes. Vinden jullie die niet mooi? Ik heb met dit garen de handschoenen gebreid afgelopen winter. En het is zulk mooi garen. Ook 100% wol maar deze 4 tr ull is de dikkere variant van het garen waar ik het vest mee ga breien. 

En de titel van dit bericht? Nou, deze korting mag ik aanbieden van Eddna via Instagram. Via Instagram heb ik Eddna ook keren kennen. En mag ik ambassadeur zijn voor dit merk. Maar omdat ik de kortingscode op al mijn social media accounts kenbaar mag maken mogen jullie er ook van meegenieten. 

Waar gaan jullie als eerste mee beginnen?

Flora Sokken

Deze sokken verdienen een naam. Want wat heeft het me een gepuzzel gekost. Een eindeloos proeflapje wat dus een heuse lap werd. Eindelijk dacht ik het patroon compleet te hebben en toen kwam ik er op de valreep achter dat het toch niet klopte. Ik had de eerste 23 toeren al gebreid. Terug naar de tekentafel (wat hier niets anders is dan de eettafel) en opnieuw. Gelukkig hoefde ik maar een beperkt aantal toeren uit te halen. Maar wel van beide sokken want ik brei altijd 2 sokken tegelijk. Zelfs de naam werd een puzzel. Maar vanmorgen inspireerde de Passieflora tegen de schutting mij. Deze sokken heten vanaf nu: Flora. 

Al een tijdje wilde ik moziekbreien. Dat vond ik zo'n leuke techniek. Toen er testbreiers op instagram gevraagd werd voor sokken waarbij deze techniek gebruikt was meldde ik mij dus meteen aan. Ik mocht ze nog breien ook. Het werden leuke sokken en ik vond dat ik klaar was voor het echte werk. Ik ging een mozaiekbreipatroon ontwerpen voor sokken. Bloemen moesten het worden. 

Dit hele evenement leerde me veel. Ik leerde accepteren dat niet alles in een keer lukt, dat technieken soms beperkt zijn en dat bloemen willen breien een leuk idee is maar soms niet helemaal uit de verf komt. Ik leerde ook dat aan de achterkant van de sok van kleur wisselen vele malen mooier is dan aan de zijkant als je met de magic loop breit tenminste. Dat je misschien geen zichtbare bloemen hebt (en je geen idee hebt hoe je deze figuurtjes dan wel noemt) maar wel mooie sokken. Dat eindeloos puzzelen ook eindeloos meer vreugde oplevert als het wel lukt, en dat je soms moet kijken naar wat je hebt. Niet naar wat je wilde hebben.

Dus wat heb ik: mooie sokken, veel geleerd, de techniek mozaïek breien gebruikt, en schitterende bloemen in de PassieFlora buiten. Die inspireerden mij dus voor de naam van deze sokken. Oh ja, ik heb ook nog een oude, verweerde trap, die wat wankel is maar precies de goede stahoogte heeft voor mijn man en door hem dus nog steeds gebruikt wordt. Ik vond hem perfect om de sokken op ten toon te stellen.

Heb jij soms ook meer dan je denkt? Kijk er eens naar. En laat los wat je nog meer wilde hebben. 

Helemaal mesjokke van sokken

Nee, ik ga geen opmerking maken over lang geleden en dat soort ongein. Want dat is het gewoon. Elke keer neem ik me voor het bloggen weer op te pakken. Omdat ik het gewoon leuk vind om te doen. Ik houd van schrijven en bij houden wat ik allemaal maak. En missen jullie me echt dan ben ik onder steekjebijbeetje op instagram te vinden. Dus daar kunnen jullie mijn werkjes en verhaaltjes volgen. Toch kom ik hier nu ook weer even buurten. Ik pak de draad maar gewoon op vanaf nu. Dan zien we wel hoe lang ik het vol houd. (Oeps. Nu heb ik er toch een heel verhaal over gehouden.) 

Op dit moment ben ik vooral aan het breien. En dan brei ik vooral sokken. Heel veel sokken. Ontelbaar veel sokken. Omdat het zo leuk is, omdat je binnen 7 dagen een paar af kunt hebben, omdat ik zoveel bolletjes sokkengaren heb, omdat het zo makkelijk mee te nemen is, omdat je er zoveel nieuwe patronen en technieken mee kunt oefenen en omdat ze zo heerlijk zitten. Ik ben verslaafd. Verslaafd aan sokken breien. 

Een sokken wasje draaien is dan ook heerlijk. Gewoon lekker al je sokken op je wasrek mogen leggen. Ze allemaal met zorg even opspannen. En ze dan liggend laten drogen. En dan komt in de morgen het grootste feest. Dan mag je weer kiezen uit al je sokken paren. Voorlopig ben ik nog niet verzadigd. Er liggen 3 sokkenplannen klaar om uitgewerkt te worden. Maar dit zijn de sokken die ik de afgelopen tijd gemaakt heb. 

Kijken jullie even mee?

Het patroon van deze sokken is van Kerstin Balke. Beter bekend als Stine und Stitch. Ringelpiez sokken heten ze. Ik vond het geweldig om ze te breien en een plan te bedenken om van twee verschillende sokken toch een paar te maken. Ze waren dan ook in 7 dagen af. 

Deze sokken zijn ook van Kerstin Balke maar dan uit haar boek Soxx mixx. En ik heb hier ook precies gedaan wat dit boek als advies geeft. Alles in de mix gooien en breien maar. Het was zo leuk om hiermee bezig te zijn. Dat ik dit paar in 8 dagen af had. Het was mijn tweede inbreiproject. (Het eerste inbreiproject waren wanten. En was een kal. Soms is het goed om jezelf uit te dagen en mee te doen aan een kal. Dan zie je ineens hoeveel je eigenlijk kan) Hoewel ik echt nog wel ruzie heb met de draadspanning ben ik er heel tevreden mee. 

Deze sokken heb ik gebreid van een patroontje van wol en co en het heet Lizzard Point. Helaas is de steken bibliotheek van wol en co offline gehaald. Zo jammer. Gelukkig is er nog wel het een en ander terug te vinden via internet. 

En dit was een kal op instagram. Deze sokken heb ik gebreid in oktober. De kal heette dan ook socktober. De twee dames die deze kal organiseerden hadden een gratis patroon gekozen. Het was een Engels patroon en heette faux cables. De Ravelry naam van de ontwerpster is Imawale. Prachtige sokken maakt ze. Ik had nooit gedacht zo iets te kunnen. Maar door de kal begin je er dan toch aan. En dan krijg je dit eindresultaat. Zo gaaf. 

Nu zijn jullie een beetje op de hoogte van mijn sokkenbrei manie. Maar ik ben ondertussen ook een bolero aan het breien. En een vaatdoekje. Ik heb wat haakwerkjes naast mijn stoel liggen. En er staat een trui op de planning. Dus ik geloof dat ik maar wel snel aan de brei ga. Tenslotte is het zonde om al die wollebolletjes onaangeroerd te laten liggen. ;-)

Hebben jullie ook een manie? Welke? En genieten jullie er dan ook zo van?