Zomers vestje voor zomerse jurk

Vorige voorjaarsvakantie (ja dat is een jaar geleden) waren we als uitje naar Miniworld Rotterdam geweest. Na dat we de stad en zijn omgeving in het klein gezien hadden besloten we het winkelcentrum nog even te bezoeken. Het was er toch dichtbij en Bolleboos had schoenen nodig. De schoenen vonden we. En natuurlijk konden de mannen het toen niet laten. Ze moesten nog even de mega media winkel bezoeken. Doerak en ik zochten een ander tijdverdrijf. Wij kwamen in een hele grote kledingwinkel terecht. Ik kende de winkel niet maar er hing van alles. Allerlei feestkleding. Omdat Doerak een jurk voor de zondag nodig had besloten we het er maar op te wagen. Eens kijken wat er allemaal hing en veel belangrijker, wat haar goed paste.

Ze vond het een feest. Jurkjes zijn zo wie zo wel haar ding. En al die glitter en glamour kan haar ook zeker bekoren. Dus paste ze zoet alle jurkjes die er hingen en vond ze haar oordeel: 'Zit goed hoor mam. Heel goed,' belangrijker dan de mijne. Ik was niet zomaar tevreden. Dat botste uiteraard een beetje. Uiteindelijk kwamen de mannen naar ons toe en kwamen met ons vieren tot een keus. Het werd een prachtige bloemenjurk. Met aqua blauwe ceintuur, gouden randjes en een paarse bloem. Heerlijk over de top. Maar ze is maar een keer klein. Eenmaal een jaar of wat ouder en ik krijg ze alleen nog maar in een strakke spijkerbroek gehesen. Vooruit, we doen het. Wat was Doerak gelukkig.

Eenmaal thuis besloot ik dat er een klein vestje over de jurk moest komen. De jurk was mouwloos en dat is op veel dagen in Nederland een beetje koud. Dus ging ik naar de plaatselijke wolwinkel en kocht daar bijna precies dezelfde kleur garen als de ceintuur. En toen kwam de uitdaging. Een patroon.

Ik zocht, keurde af, zocht verder, keurde er nog meer af. Eindelijk vond ik er een op ravelry. Maar natuurlijk kwam het garen niet overeen met de maatvoering op het patroon. Bovendien was het vestje iets te groot. En was het voor 1 maat beschreven. Dat krijg je als je zo kritisch bent. Dus moest ik volop aanpassen. En rekenen. En nog meer aanpassen. De lange mouwen moesten kort. En ik wilde de mouwen meteen vasthaken. Omdat ik bang was dat anders met inzetten het patroon niet goed door zou lopen. Het was een heel gedoe. Als ik zelf een patroon bedacht had was ik waarschijnlijk net zo snel geweest. Maar gelukkig kwam het vestje op tijd af. (en gelukkig bleef het best lang koud vorig voorjaar en mocht mevrouw de eerste paar keer met lange mouwen onder haar jurk naar de kerk.)

Hier zie je duidelijk dat mijn rekenwerk niet voor niets was. Het patroon van de mouwen loopt perfect door met het patroon van de jurk.

Op de eerste stralende voorjaarsdag zat onze dame keurig gekapt en gekleed in de kerk. Met gouden glitterschoenen, en gouden elastiekjes in haar haar. Tja, en als dan een lieve man van in de 80 zijn zwart leren schoenen wel met jouw gouden balerina's wil ruilen dan straal je natuurlijk van oor tot oor.  (En ben je stiekem een beetje opgelucht dat hij die balerina's niet past en jij jouw schoenen gewoon mag houden)