Nog meer gehaakte vogeltjes

"Of ik nog meer vogeltjes wilde haken," vroeg dezelfde moeder op het schoolplein als in het vorige bericht. "Ik vind het leuk om een kinderwagenspanner cadeau te geven. Zie je dat zitten?" Natuurlijk zag ik dat zitten. En vooral omdat ik nu eindelijk een eigen vogeltje heb. Tijden heb ik zitten ontwerpen. Verschillende vogeltjes zijn al de revue gepasseerd. Maar elke keer kozen mensen toch weer voor het dol-op-wol vogeltje. Die van mij was wel leuk... maar die andere is toch het leukst zeiden mensen dan. Maar ik wilde er zelf een ontwerpen. Ik wil iets van mezelf weggeven. Dat vind ik het leukst. Dus ging ik op nieuw aan de slag. Wel gebaseerd op het model van het dol-op-wol vogeltje. Maar toch helemaal van mezelf. En dat is gelukt. Een vogeltje met hartjes vleugeltjes en een open bekje. Dit patroon werd meteen geaccepteerd door "mijn klant."

Eenmaal een duidelijk beeld van kleur en patroon ging ik katoen garen kopen. Ik vind katoen toch iets meer geschikt voor speelgoed. Gewoon omdat het zo veel makkelijker uitgewassen kan worden. Het 100 procent acryl garen wat ik altijd gebruik voor de vogeltjes die voor de sier zijn is kleurvast en glanst mooi. Maar het blijft op den duur minder mooi als het regelmatig gebruikt wordt.

Het haken moest tussendoor deze keer. Bolleboos zijn vest was bijna af. En ik ben voor een dekentje bezig. Want tante Clarisse mag weer aan de slag. Als het goed gaat komt er in juli een klein meisje bij in de schoonfamilie. Maar de vogeltjes hadden toch ook voorrang. Want het was een bestelling. (wat klinkt dat hè?) ;-)

Gelukkig vlotte het goed. En net voor het paasweekend kwam het af. Zaterdagavond rondde ik de laatste handelingen af en was de kinderwagenspanner klaar. Heerlijk. Na het paasweekend vond er een klein handeltje plaats op het schoolplein. Ik leverde mijn wagenspanner af en nam mijn geld in ontvangst. Toch wel heel stoer. 

Oh en nog een tip, een tijdje geleden kocht ik veiligheidsoogjes. Ik wilde dat ook wel eens proberen. Veilig voor kinderspeelgoed. Maar wat een drama. Na meerdere oogjes vernield te hebben omdat ik ze er absoluut niet in kreeg zaten er eindelijk twee oogjes in een knuffeltje. Gelukkig was het een knuffeltje voor mijn eigen kinderen. Want na een paar dagen keek ik heel verbaasd op de grond. Wat lag daar nu voor gek dopje? Ik kon de herkomst van het dopje nu niet direct achterhalen dus verdween het dopje in de vuilnisbak. Tot Bolleboos met zijn knuffel aan kwam lopen. Mama, er is een oogje af. En ja  hoor, het was echt waar. Het achterstukje zat nog in het gehaakte lijfje maar het oogje was gewoon afgebroken. Nu wist ik ook waar het dopje vandaan kwam. Wat een "veiligheid!" Toen heb ik het andere oogje ook maar afgeknipt (wat me weinig moeite kostte) en met goed stevig draad twee knoopjes vastgezet. Die zitten er tot op de dag van vandaag nog steeds. En achter de knoopjes, ergens in het lijfje zitten nog steeds de achterkanten van de veiligheidsoogjes. Kijk dus erg uit met veiligheidsoogjes. Want een dreumes zou het dopje zonder pardon in zijn mond gestopt hebben.