Daar is hij dan. Eindelijk. Eigenlijk weet ik niet eens wanneer ik er precies aan begonnen ben. 2 winters terug? Of zijn het er 3? Ik had mezelf al eens opgelegd geen nieuwe projecten meer te beginnen tot onder andere dit vest klaar zou zijn. Wat me vervolgens niet lukte.
Steeds opnieuw legde ik hem aan de kant. Koudwatervrees denk ik vooral. Want die kraag. Die moest ook gebreid worden. Als het eerste deel klaar was. Die zag er zo ingewikkeld uit. En dan had ik ook nog de bijzondere ambitie om geen zijnaden in het vest te willen. Dus breide ik voor en achterpanden aan elkaar vast. Maar hoe pas je dan het vest tussendoor? Als het allemaal op de rondbreinaald staat? Nou niet. En dat was zo spannend.
'Straks ben ik klaar en dan past het niet,' dacht ik steeds. En dan ging het hele tasje weer in de kast. Om het een paar maanden later weer dapper te voorschijn te halen.
Tot ik eindelijk aan de kraag begon. Toen kreeg ik er plezier in. Ik hield een complete administratie bij om precies te weten waar ik gebleven was. Om de kraag rond te laten lopen moest ik verkortte naalden breien. Dat was op zich niet zo'n probleem. Maar elke kabel was anders. Bij de een moest ik elke 19e naald kruisen. Bij de ander in de 21e naald. De volgende moest elke naald een stukje opschuiven. De ene kabel kwam heel regelmatig langs. Terwijl de ander na 6 verkortte naalden pas weer aan de beurt was. Aan een toerenteller had ik dus niet zoveel om precies bij te houden waar ik was gebleven. Ik moest wel 5 toerentellers hebben. Die heb ik niet. Dus gebruikte ik een opschrijfboekje waarin ik de kabel naam opschreef en het nummer van iedere naald. Toen de patronen eenmaal herhaald moesten worden schreef ik twee nummers op.
Uiteindelijk kwam het vest af. Weer bibberde ik. Hoe maak je zo'n kraag nu vast aan het vest. Komen de armsgaten wel goed uit? Hoe brei je de biezen aan. Zoals het in de beschrijving stond leek me niet zo handig. Ik wist dat ik nu door moest zetten. Na veel puzzelen, meten en uitvogelen werd het 1 geheel.
Wat heb ik van het proces genoten. Ondanks alle bibbers in mijn benen. Wat was het geweldig om te doen. En het resultaat is het allemaal dubbel en dwars waard.
Het hele vest is gebreid met sokkenwol van Lana Grossa Meilenweit. (Ja de dunne naaldjes maakten het project nog langer natuurlijk) Het patroon komt uit het Bergere de France boek van 2009/2010
Ook een trui gebreid? Lekker warm hè met dit weer.
Het is dan uiteindelijk toch af gekomen. Het ziet er tijdloos uit dus dat is geen probleem. Mooi patroon ook.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen