Alles over pannenlappen haken.

 Afgelopen voorjaar stond ik in de keuken iets lekkers in elkaar te draaien. Tenminste, mij leek het lekker. Het oordeel van Mannie is daarnaast nog van belang. De kids hoeven van mij niet meer te zeggen wat ze er van vinden. Ze mogen het zonder commentaar opeten. Dat is mijn stelregel tegenwoordig. Ik ben het gezeur zat aan tafel. Maar dat terzijde. ;-)

Terwijl ik daar zo stond te koken en met pannenlappen in de weer was dacht ik ineens: 'Mmm iemand is aan het barbecueën.' Wat ruikt het lekker. Een tel later begon het echter flink te stinken en ineens zag ik vlammen naast mijn pan in plaats van alleen er onder. Er stond serieus een pannenlap in de fik. Snel gooide ik hem in de spoelbak en zette de kraan er op. Brandje geblust. Maar nu had ik nog maar 1 pannenlap.

'Geen probleem,' zo vond ik zelf. Ik wilde al heel lang nieuwe pannenlappen. Die ik had waren zeker 15 jaar oud. Hadden vaker dicht bij de pan gelegen en zaten vol schroeivlekken. Dus zette ik ze op mijn verlanglijstje. Maar zoals het wel vaker gaat met verlanglijstjes: het blijft bij verlangens. Niemand kocht pannenlappen voor mijn niet gevierde feestje in verband met de corona. :-) De nieuwe oplossing was dat ik ze dan wel even ging haken. Ondertussen gebruikte ik mijn vaatdoek als ik een tweede pannenlap nodig had. Ging prima vond ik zelf.  

Ik verzamelde allerlei ideeën op mijn pinterestbord. Elke pannenlap die ik mooi vond sloeg ik op. En zo kwam er al snel een aantal favorieten naar boven. Ik wilde er twee maar ik vond er meer mooi dus bedacht ik dat ik dan een dubbele pannenlap ging haken met de voor en achterkant verschillend. Dat is wel zo handig voor het tegenhouden van de warmte. 

Eindelijk begon ik vlak voor de vakantie op de camping met het haken van de lapjes. Je weet wel hoe dat gaat. Er waren eerst nog allerlei andere projecten die om voorrang schreeuwden. Dus schoven de pannenlappen steeds een stukje op. Maar nu ging ik toch echt serieus aan de slag. Het haakwerk ging mee naar de caravan van mijn schoonouders waar ik lekker verder haakte. Ik haakte de eerste twee al vast op elkaar. En toen viel het toch tegen...

Hier het borduursel. Dat heb ik dus weer losgeknipt omdat ik het niet mooi vond.

Ik had de ene lap in het midden geborduurd. De andere lap was juist aan de randen versiert. De achterkant van het borduursel kwam door het middengedeelte van de andere lap. En bovendien vond ik het borduursel ook niet mooi. Op het plaatje zag het er prachtig uit. Maar ik gebruikte andere kleuren en ineens sloeg het nergens meer op. Randje met picotjes uit halen dan maar. Borduursel los knippen en een ander patroon op zoeken. Het werd een enorme cupcake. En ondertussen bedacht ik dat ik thuis maar een lapje stof tussen de twee lagen moest doen. Dan scheen het ene lapje ook niet meer door het andere.

Uiteindelijk ging ik naar huis met vier gehaakte lapjes. Allemaal verschillend. Na de vakantie, terwijl de kids over hun schoolwerk gebogen zaten aan de grote tafel voerde ik het eerste lapje. Ik heb in de vorige lockdown ontdekt dat dat namelijk het beste werkt bij onze kids. Terwijl zij zitten te werken ga ik ook aan tafel zitten. En dan doe ik natuurlijk mijn eigen ding. Ik ben voor hen binnen handbereik dus als er iets is kan ik meteen antwoord geven. En ondertussen vermaak ik me met mijn eigen klusjes. (Wij zijn in de gelukkige omstandigheden dat we niet thuis kunnen werken. Dus hoef ik niet met de laptop me aan mijn eigen werk te wijden tijdens de thuisschool dagen van de kids.) 

Hier nog op de camping. Lapje vier nog in de maak. Ook hier mooie bruine tegeltjes als ondergrond.

Dit keer dus lapjes stof aan de achterkant van een pannenlap naaien. Ik gebruikte daarvoor een beddenzeiltje. Je weet wel, zo'n zeiltje die je over je matras kan leggen om het matras te beschermen tegen bedplassen. Daar had ik nog een restje van liggen. Ooit had ik van dat zeil beschermhoezen gemaakt voor buitenkussens. 

Het werkte prima dat voeren. Het werkte zelfs zo goed dat ik besloot dat ik het tweede lapje achterwege liet. De pannenlap hield de warmte best tegen zo. En met een dubbel gehaakt lapje werd het eigenlijk iets te stijf en te dik. Dan is het niet meer zo makkelijk te gebruiken. Dus haakte ik nadat ik het zeiltje aan de achterkant had gemaakt een picotrandje om de pannenlap heen. Met een ophanglus in de hoek. Het werd een eenvoudig picotrandje alleen in de achterste lussen gehaakt. Ik haakte 1 vaste, 10 lossen en 1 vaste in de hoek. Dan *1 vaste in de volgende 2 vasten, [1 vaste, 2 lossen en 1 vaste] in de volgende vaste.* Herhaal vanaf het sterretje de hele pannenlap rond. Uiteindelijk eindig je met 1 vaste in de volgende 2 vasten, en 1 halve vaste in de eerste vaste. Dan nog 15 vasten rond het 10 lossenboogje en 1 halve vaste in de eerste vaste na het boogje. Zo voerde ik ook pannenlap nummer 2. 

Na twee dagen thuis school had ik twee pannenlappen klaar.

En uiteindelijk vanmorgen pannenlap nummer 3. Want gister had ik de kinderen naar hun eigen basisschool gebracht. Mannie en ik werken allebei in een cruciaal beroep. Dus mochten onze kinderen naar school om daar opgevangen te worden. En terwijl ik als onderwijsassistent mijn best deed om er voor te zorgen dat alle kinderen hun werk af hadden voor ze weer werden opgehaald of naar huis gingen kwam Bolleboos met een heleboel nog niet af taken thuis. Hij had de hele morgen over een rekentoets gedaan. En toen bleek het de verkeerde te zijn. De juf had per ongeluk 2 toetsen open gezet. En natuurlijk pakt Bolleboos dan de verkeerde. Dus moest hij 's middags nog een rekentoets doen. Deel 1 was op school gelukt. En ook de taaltoets die hij voor de tweede keer deed. Want de eerste had hij digitaal ingeleverd zonder naam. En de juf kon onmogelijk ontdekken wie wat had ingeleverd. Want er waren 4 kinderen die de toets zonder naam hadden ingeleverd. En je kan het niet herkennen aan het handschrift want alles was natuurlijk getypt. Dus moesten die vier kinderen de toets nog eens doen. Deel 2 van de rekentoets moest dus vandaag nog. (Ik kon het kind na school moeilijk nog eens aan het werk zetten) En ook nog al zijn taal werk. En zijn spelling. En nog een rekenopdracht. Dat kostte mij (en Bolleboos) best even een paar zuchten van frustratie gisteren. Maar daardoor kon ik wel mooi pannenlap nummer 3 voeren vanmorgen. En natuurlijk het picotrandje er omheen haken.

Vanmiddag lekker koekjes gebakken met de kids. Kwamen die pannenlappen meteen goed van pas.

Nummer 4 laat ik even voor wat het is. Het is een opengewerkt lapje. Ik denk niet dat die genoeg warmte gaat tegenhouden. En zeg nou zelf: wat moet je nu met 4 pannenlappen. ;-) Dus daar heb ik een andere bestemming voor bedacht. Maar dat horen jullie waarschijnlijk een andere keer. 

Oh en wil je ook zo iets haken? De pannenlap met het kussende paartje komt van a la sacha. Het formaat heb ik iets aangepast zodat het bijna even groot was als het andere lapje wat ik eerst als andere kant wilde doen. De pannenlap van de cupcake kwam van oorsprong van birdie* haakt. Maar mijn borduursel was dus een plaatje van Pinterest. Want dat veranderde. (kunnen jullie meteen het verschil zien tussen haar borduursel en de mijne. ;-) En de andere pannenlap kwam echt helemaal van Pinterest. Van oorsprong zelfs van een Russische site. Maar ik kan die site nergens meer vinden.

Wat een fantastisch aanrechtblad heb ik toch hè. Ik ben verliefd op mijn jaren 70 keuken met bruine wasbak en tegeltjes aanrecht. En de kastdeurtjes met heerlijk ouderwets deurgreepje. (Wel met goed apparatuur want dat is ooit vervangen door de vorige bewoners) Ik koester hem en ben er zo zuinig op. Want ooit wordt hij te oud en moet hij vervangen worden. En geen idee wat ik dan wil. Misschien wel weer dezelfde... Als die dan te koop is...

Van het laatste lapje wat ik niet gebruikte vond ik uiteindelijk het patroon op raadmetdraad. Het is een vertaald vierkant uit het Zweeds. ( Hier de Zweedse link) Vera haakt hem in 1 kleur. Maar ik heb meerdere kleuren gebruikt. Zoals op het plaatje waar ik op gevallen was. En ik heb hem iets aangepast door er een granny rand om heen te haken. En uiteindelijk net zo veel granny randjes te haken tot hij groot genoeg was. 

En wat ik nu het leukste vond aan het hele project? Misschien wel het borduren op het haakwerk. Wat vond ik dat gaaf om te doen. Ik heb bedacht dat ik dat vaker ga doen. Maar het lekker rommelen, uithalen, opnieuw proberen en zo het project te zien groeien vond ik ook gaaf. En het voeren van het lapje. Ik heb me suf bedacht op de camping welk lapje er nu tussen moest. Eenmaal thuis zag ik dat restant beddenzeiltje en meteen wist ik dat ik die wilde gebruiken. 

Oh ja, nog een ding. Ik moet nu wel uitkijken met mijn pannenlappen en mijn gasstel. Deze kan ik natuurlijk niet in de fik steken. Dat zou wel heel zonde zijn... ;-) 

Pratende pop in het nieuw

Voor ik het vergeet: voor iedereen de beste wensen voor het nieuwe jaar. Wij hoorden een preek op nieuwjaarsdag over aan Gods hand het nieuwe jaar in wandelen. En mocht je het niet meer overzien, zoals een klein kind in een grote menigte alleen nog maar benen ziet, dan neemt Hij je op Zijn schouders. Dan kan je ineens over alle hoofden kijken. Zo mooi die preek. Dan kan je weer verder. Dat wens ik jullie ook allemaal toe. Dat je weer verder kunt. 

En dan nu het verhaal wat bij de foto hoort. Vorig jaar kocht ik voor Doeraks verjaardag een pratende pop. Via Marktplaats. Pop Charlene heet ze. Ik haalde haar tussen de bedrijven op. En verstopte haar in de slaapkamerkast. Kort daarna vond Mannie een aanbieding van pop Annabel. Die was eigenlijk nog leuker. Ik beloofde dat ik Charlene dan wel weer op Marktplaats zou zetten. En opa en oma mochten Annabel geven in plaats van Charlene. (Bij ons is het zo geregeld dat opa en oma en de ooms en tantes ons geld geven en wij daarvan een cadeau kopen.) 

Annabel viel zeer in de smaak. Dus een goede keuze gemaakt. Maar rondspeurend op Marktplaats ontdekte ik dat ik iets te veel voor Charlene had betaald. Dat bedrag ging ik er nooit voor terug krijgen. Ik bedacht een plan. Als ik nu voor Charlene een extra outfit brei. En misschien nog wat dingetjes. Dan krijg ik misschien wel meer voor de pop. Zo gezegd... zo niet gedaan. 

Op de een of andere manier kwam er steeds maar niets van om voor de pop te gaan handwerken. Er waren steeds andere belangrijkere dingen die eerst 'moesten'. Tot ik mezelf eens flink aanpakte en ik in mijn garen kast dook. Katoentjes voor de handschoenen. En acryl voor een lekker warm pakje. Uiteindelijk haakte ik zelfs een knuffeltje. 

Omdat Charlene zinnetjes zegt als: 'Ik wil mijn haar kammen' en 'Ik wil mijn broek aan' vond ik de extra accessoires dubbel leuk. Het kammetje en het spiegeltje vond ik trouwens in de kringloop. 

Het moest af voor Sint bedacht ik. Dan zoeken veel mensen naar speelgoed. Dat lukte niet. Maar nu staat Charlene dan toch eindelijk op Marktplaats. En zoals het meestal gaat met uitgestelde projecten: achteraf was het breien en haken toch wel heel leuk. En al hakend kreeg het ook gewoon vorm. Deze handschoentjes en het lappenpopje zijn eigen patroontjes. Het pakje is van een heel oud patroon waar ik de herkomst niet meer van weet. Het heet: de grote koude.