woensdag 2 september 2020

Slingers voor een feestelijk schooljaar

 Het was vorig jaar vlak voor de verhuizing dat we de verjaardag van Bolleboos vierden. Een beetje klein en het nieuwe huis stond erg op de voorgrond. We zouden nog wel een feestje vieren maar dan meteen met mijn verjaardag en met de housewarming. Zodat de familie die wat verder woont maar ook de familie die dichtbij woont niet drie keer op rij naar ons toe hoefden te komen. Want in de ene familie zijn er vier jarigen in 1 week. En in de andere familie 3 in 9 dagen. 1 groot feest is dan wel zo praktisch. 


De slingers waren al ingepakt. Al lang. De kast waar ze in stonden was verkocht via Marktplaats. Dat ding was zo zwaar en hij paste toch nergens in het nieuwe huis. Toen ik opperde om het ding maar te verkopen was Mannie het meteen met me eens. En toen een koper zich melde haalden we in een recordtijd de kast leeg. Inclusief de slingers. (Onlangs pakten we de laatste dozen van die kast uit. Het is toch erg)

Dus had Bolleboos op de dag dat hij jarig was eigenlijk alleen maar cadeautjes uit te pakken. En te trakteren op school natuurlijk. En taart te eten. Ach eigenlijk is dat al heel feestelijk. Ik zou net als andere jaren de cadeautjes verstoppen en dan mocht hij een speurtocht door het huis maken om alles bij elkaar te puzzelen. Maar toch... het voelde niet compleet.Want wat is nu een feestje zonder slingers? En dus ging ik een paar dagen voor het feest toch nog even snel aan de haak.

 

Uit het boekje: Haken met studio hip en stip van Annemarie haalde ik allerlei verschillende patroontjes van doilies en vlaggetjes. Die haakte ik aan een lange draad. Oké, veel tijd had ik niet. Het werden er in de eerste instantie niet heel veel. Maar ik had een slingertje. En met krantenpapier en touw knutselde ik snel nog een langere slinger.

Ik haakte in de week die volgende nog even stug door. Tenslotte kwam er nog een feestje. Wat zou het leuk zijn als ik een gehaakte slinger in het nieuwe huis kon hangen. Een langere dan ik al had.

 

Dat lukte. Tussen het inpakken en schoonmaken door was het heerlijk om af en toe op de bank te ploffen en even snel een doilie te haken. Of een vlaggetje. Een grote of juist een kleine. Gewoon simpel werk. Juist op het moment dat mijn hoofd veel te vol zat met verhuis drukte. En wat een geluk dat ik de katoentjes niet in een doos deed. Ik weet nog hoe ik bij de vorige verhuizing mijn ingepakte wollebolletjes zo miste. Dus deze keer verhuisde ik de bolletjes gewoon in de bak waarin ze al zaten. Zo kon ik ook in het nieuwe huis meteen in de voorraad duiken. 

De slinger groeide en hing tijdens het feest voor het raam. Daarna kwam hij terecht op de schrootjeswand die er toch nog uit moet en dus nooit geverfd is. Je ziet dat er meer opgehangen heeft. De gaatjes en vooral de kruisjes waar de vorige eigenaar moest boren zie je nog zitten. (al zitten alle gaatjes onder de kruisjes. De logica heb ik daar nog niet van ontdekt. Maar het is op meerdere plekken in huis zo gedaan.) En daar hangt de slinger nu nog steeds. Ja we wonen hier een jaar. En inmiddels heeft Bolleboos een pracht van een slaapkamer. Is de hele voorzolder opgeknapt en voorzien van heel veel kastruimte. Hebben we een onwijs gave badkamer. En een keurige logeerkamer die tijdens de verbouwing door onze eigen kids gebruikt wordt. (Ze moeten nu eenmaal hun kamer uit wanneer Mannie daar bezig is met heel veel stof maken.) Maar we werken van boven naar beneden. Dus de woonkamer is nog niet aan de beurt geweest. 

De slinger voor Bolleboos... Op Instagram plaatste ik de foto's ook al. Met de tekst erbij: Vakantie is een feestje. Dat het schooljaar net zo feestelijk wordt voor de kids en de leerkrachten. Ach ja, school is voor Bolleboos geen feestje. Leren vindt hij heerlijk. Het liefst wiskundige dingen. Of vreemde talen. Soms gebruikt hij Nederlandse woorden die hij eerst aan Mannie en mij uit moet leggen. Maar oh, wat is school een drama. Veel te veel prikkels, veel te veel druk, veel te veel onrust. Afgelopen jaar (groep 7) was school voor hem een lijdensweg. Dus deze slingers zijn nu opnieuw speciaal voor Bolleboos. Dat het de specialisten en ons lukt om de basisschoolperiode goed af te sluiten. En dat we een mooi plekje op het voortgezet onderwijs voor hem vinden. 

Succes weer dit komende schooljaar. Waarin iedereen zijn eigen zorgen kent. Laat het ondanks alles toch een feestje worden.