Tapestry eitjes en lieve vogeltjes

Mijn lieve vriendin Buurvrouw vroeg een tijdje geleden of ik voor haar nog ongeboren dochter een takje met gehaakte vogeltjes wilde haken. Voor op haar slaapkamertje. Na drie zoons verwachtte ze nu eindelijk een dochtertje. Omdat ze zelf ook veel haakt en breit kwam ze zelf met garen in vier verschillende kleurtjes. Wat had ik daar meteen zin in. Ik haakte het takje, met de door haar zelf uitgezochte bloem 'maagdenpalm' uit het boek 100 bloemen om te haken of te breien. Ik haakte wat rozenknopjes uit het boekje 75 sierranden om te haken van Caitlin Sainio. Nog wat vlindertjes er bij, kraaltjes onder aan de lintjes waarmee het vogeltje aan het takje wordt gehangen en klaar.

Het takje zoals Buurvrouw het wil hebben.

Close-up foto's.

Eigenlijk vond ik het eerst helemaal niet zo leuk dat ze vroeg of ik het takje wilde haken. Ik had namelijk al bedacht dat ik als verrassing het takje zou maken. Maar aan de andere kant was het ook wel weer heel fijn om te weten welke kleuren ze wilde. Zelf haakte ze ook vogeltjes die ze op een vogelhuisje bevestigde en aan de muur wilde hangen. Dus nu kwam wel alles in dezelfde kleuren op het kamertje. Maar ik wilde toch nog iets als verrassing geven. Dus kocht ik een glazen potje, haakte ik nog een stel bloemen, een vlinder en uiteindelijk twee eieren. Dit werd het eindresultaat.

Een blik in het potje

De bloemen op het potje

De eieren helemaal grijs vond ik een beetje saai. Netjes gestreept eigenlijk niet zo leuk. Dus bedacht ik dat ik hier en daar een kleurtje roze mee wilde haken. Af en toe een steekje in de licht of donkere kleur roze. Maar hoe doe je dat? Een tijdje geleden had ik me al verdiept in tapestry (hier vind je afbeeldingen van tapestry en allerlei voorbeelden) haken. Dat vond ik een erg leuke techniek. Alleen vind ik dat het een nadeel heeft. Je ziet het draadje die je mee laat lopen omdat je hem even niet gebruikt door de voorkant heen. En dat vond ik niet zo fijn. Je ziet hier op de foto's van de eieren misschien wel wat ik bedoel. Op sommige plekken zie je het roze draadje. Vooral de felroze. Daarom heb ik later besloten om het draadje om en om mee te laten lopen. Bij de ene steek haakte ik het mee, de andere steek liet ik het achterlangs lopen. En zo zie je er niets van. Wie weet is dit ook een tip voor andere tapestry haaksters. Ik vond het een stuk beter.

Als je op de foto klikt zie je hem groter en zie je af en toe wat ik bedoel met het draadje wat je door het grijs ziet.

Wat een grappig effect he zo'n gestippeld ei.

Afgelopen woensdag werden we gebeld. Terwijl wij heerlijk op de camping in de chalet van mijn schoonpapa en mama zaten en ik nog druk bezig was met het cadeau. Het kleine meisje was geboren. Midden in de nacht. En gelukkig ging alles erg goed. Gisteren hebben we de sneeuw getrotseerd en zijn we bij ze op bezoek geweest. Wat een prachtkindje. Wat heeft God dit wondertje ook weer schitterend gemaakt. Elke keer is het weer bijzonder om zo'n minimensje te zien. Zo afhankelijk. Wat heerlijk dat dit meisje bij deze lieve ouders geboren is.

Buurvrouw en Buurman waren erg blij met hun cadeautjes. Het takje was helemaal naar hun zin. Maar het potje kon ook mooi op de vensterbank want daar had ze nog niets voor. Zo had ik ze toch verrast en ook nog eens helemaal in de kleuren die ze zelf graag wilde.

Oh ja, Buurvrouw en Buurman heten dan wel zo. Maar ze zijn al een jaar geen buren meer. We hebben elkaar leren kennen als buren, door onze gezamenlijke hobby kregen we meer contact met elkaar en nu gaan we inmiddels al 5 jaar iedere week (op hoge uitzonderingen na) een ochtend naar elkaar toe om samen te handwerken, te kletsen, thee te drinken en vooral gezellig van elkaar te genieten. Ook de mannen kunnen prima met elkaar overweg. Ze gaan regelmatig een avondje naar elkaar toe om een avondje te kletsen en een biertje te drinken. Ook nu ze zijn verhuisd is het contact niet verwaterd. We houden ondanks de grotere afstand dapper stand en gaan gewoon nu met de auto naar elkaar toe.