Een thuis voor vogeltjes

Als je aan mij vraagt wat mijn favoriete dier is antwoord ik steevast: "Vogeltjes." Dan zeg ik er meteen achteraan: "Maar dan wel in de vrije natuur." Een vogeltje in een kooitje vind ik zielig. Je zou maar gemaakt zijn om te vliegen en niet kunnen doen waarvoor je gemaakt bent. Ondanks dat mannie is opgegroeid met vogeltjes in kooitjes en er helemaal niets zieligs aan vind. Sterker nog: 'een vogeltje in huis is leuk,' vindt hij. Zowel hij als de vogeltjes hebben altijd erg veel plezier aan elkaar gehad. Ik geloof het gelijk. Maar toch... Stiekem blijf ik vinden dat vogeltjes niet in kooitjes horen.

Misschien is het daarom ook wel een beetje hypocriet dat ik vogelkooitjes als decoratie middel zo grappig vind. Je hebt ze in alle soorten en maten. Als sticker, als plantenbakje, als waxinelichtjeshouder. Google op 'vogelkooitjes decoratie' klik op 'afbeeldingen' en je kan je vergapen aan de leukste creaties voor in huis.

Zo kwam ik afgelopen zomervakantie op een van onze fietstochten een vogelkooitje tegen waar ik meteen verliefd op werd. Omdat hij zo mooi is. En omdat er zulke mooie roosjes op zitten. En omdat de vogeltjes zo leuk zijn die er op zitten. Geweldig gewoon.

Maar hoe neem je een vogelkooitje mee op de fiets? Als de fietstassen al vol zitten met broodjes voor onderweg, jassen voor als het koud word en over de fietstassen kinderzitjes gemonteerd zitten waardoor je de helft van de tas nog maar kan gebruiken? Nou gewoon. Je kort je fietstocht in. Pakt eenmaal bij de caravan de auto en rijd meteen weer terug. En zo koop je alsnog het kooitje. Wat was ik gelukkig. De gedachte dat dit kooitje mee moest in een volgepakte auto naar huis en daarna meteen verhuisd moest worden naar een nieuw huis duwde ik heel snel weg. De mevrouw van de winkel vond het leuk om er een plantje in te laten groeien. Vond ik ook leuk maar ik had een heel ander idee.

 Het moesten gewoon vogeltjes worden die er in kwamen. Mooie, lieve vogeltjes. Gehaakte vogeltjes. In de kleuren van het nieuwe huis. Daarom moesten we ook even wachten tot ik wist welk kleur garen ik kon kopen.

 Een paar weken later met het verf staaltje van onze geverfde steen strips wand in de winkel kwamen we exact dezelfde kleuren tegen. Een paar dagen verder (het eerste vogeltje was al klaar) besloten we de wand te gaan stuken en behangen. Dat is nog niet gebeurd zien jullie wel aan de achtergrond van de foto's maar het behang ligt al in huis. Dus moest er een aanpassing komen in de kleuren. De hoofdkleur van de wand vinden we niet mooi. Niet warm genoeg. Daar komt een veel bruinere tint voor terug. Dus ben ik snel in mijn voorraad wolletjes gedoken en heb ik er een stel bruintinten bij gepakt. Een gemêleerde licht bruin en een donkerbruine werd de keuze. Achteraf ben ik daar erg blij mee. Omdat juist die donkerbruine nu heel mooi staat in het geheel.

 En natuurlijk moesten er roosjes gehaakt worden. Aan de slinger. Hoe vaak zal ik hem zo onderhand niet gehaakt hebben dat slingertje uit het boek 75 sierranden om te haken?

Het patroon van het vogeltje komt van Angeline die hem in het Engels op haar blog plaatste. Vera vertaalde het patroontje in het Nederlands. Dank jullie wel daarvoor!! Zelf heb ik het snaveltje en de vleugeltjes gehaakt. Gewoon omdat ik dat zelf leuker vond.

Geniet van alle vogeltjes die je ziet deze week. In de tuin, op het balkon of zelfs in een kooitje. ;-)