Hondjes

Op mijn computer staat onder de map afbeeldingen de map werkstukjes. Als ik er aan denk om een foto te maken van een van mijn zelfgemaakte werkstukjes dan plaats ik die hier in. Het is een rommeltje van allerlei foto's en allerlei werkstukken. Soms struin ik daar eens lekker in rond. Dan is het zo'n feest der herkenning. 'Oh ja, dat maakte ik toen.' En: 'Das waar ook, dat haakte ik voor die en die. Of: 'Dat heb ik ook nog gemaakt. Waar is dat eigenlijk gebleven?'

Van deze hondjes weet ik prima waar ze zijn gebleven. En ook ben ik niet vergeten dat ik ze heb gemaakt. Voor alle nichtjes en neefjes die onze familie inmiddels heeft heb ik iets gehandwerkt. Van dekens tot vestjes en van voetenzakken tot knuffels. Voor onze oudste nichtjes, zowel aan mijn kant als aan Mannies kant heb ik deze knuffels gehaakt. De kleuren aangepast aan hun kamer. Voor de grootste, de bruine, had ik zelfs een leren touwtje als riem om zijn nekje geknoopt. Dit omdat mijn nichtje regelmatig met haar opa de hond uit ging laten. Inmiddels zijn de nichtjes 11 en 8. Jullie kunnen je er vast een voorstelling van maken hoe ze er inmiddels uit moeten zien...

Een heerlijke knuffelweek toegewenst. En heb je geen knuffel bij de hand? Haak dan gewoon een hondje.