Voor ik het vergeet: voor iedereen de beste wensen voor het nieuwe jaar. Wij hoorden een preek op nieuwjaarsdag over aan Gods hand het nieuwe jaar in wandelen. En mocht je het niet meer overzien, zoals een klein kind in een grote menigte alleen nog maar benen ziet, dan neemt Hij je op Zijn schouders. Dan kan je ineens over alle hoofden kijken. Zo mooi die preek. Dan kan je weer verder. Dat wens ik jullie ook allemaal toe. Dat je weer verder kunt.
En dan nu het verhaal wat bij de foto hoort. Vorig jaar kocht ik voor Doeraks verjaardag een pratende pop. Via Marktplaats. Pop Charlene heet ze. Ik haalde haar tussen de bedrijven op. En verstopte haar in de slaapkamerkast. Kort daarna vond Mannie een aanbieding van pop Annabel. Die was eigenlijk nog leuker. Ik beloofde dat ik Charlene dan wel weer op Marktplaats zou zetten. En opa en oma mochten Annabel geven in plaats van Charlene. (Bij ons is het zo geregeld dat opa en oma en de ooms en tantes ons geld geven en wij daarvan een cadeau kopen.)
Annabel viel zeer in de smaak. Dus een goede keuze gemaakt. Maar rondspeurend op Marktplaats ontdekte ik dat ik iets te veel voor Charlene had betaald. Dat bedrag ging ik er nooit voor terug krijgen. Ik bedacht een plan. Als ik nu voor Charlene een extra outfit brei. En misschien nog wat dingetjes. Dan krijg ik misschien wel meer voor de pop. Zo gezegd... zo niet gedaan.
Op de een of andere manier kwam er steeds maar niets van om voor de pop te gaan handwerken. Er waren steeds andere belangrijkere dingen die eerst 'moesten'.
Tot ik mezelf eens flink aanpakte en ik in mijn garen kast dook. Katoentjes voor de handschoenen. En acryl voor een lekker warm pakje. Uiteindelijk haakte ik zelfs een knuffeltje.
Omdat Charlene zinnetjes zegt als: 'Ik wil mijn haar kammen' en 'Ik wil mijn broek aan' vond ik de extra accessoires dubbel leuk. Het kammetje en het spiegeltje vond ik trouwens in de kringloop.
Het moest af voor Sint bedacht ik. Dan zoeken veel mensen naar speelgoed. Dat lukte niet. Maar nu staat Charlene dan toch eindelijk op Marktplaats. En zoals het meestal gaat met uitgestelde projecten: achteraf was het breien en haken toch wel heel leuk. En al hakend kreeg het ook gewoon vorm. Deze handschoentjes en het lappenpopje zijn eigen patroontjes. Het pakje is van een heel oud patroon waar ik de herkomst niet meer van weet. Het heet: de grote koude.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Klets gezellig mee en laat een berichtje achter. :-)