Bloemetjes buiten shirt

Onlangs kwam ik toevallig op het web het Wieke magazine tegen. Ik bekeek het inkijk exemplaar van het tweede magazine: Bloemetjes buiten. Eigenlijk was ik meteen enthousiast. En omdat de datum van mijn verjaardag naderde bedacht ik dat ik m wel voor mijn verjaardag kon vragen. Tot mijn grote geluk kreeg ik hem ook. Maar met dat fijne gevoel bekroop mij een ander gevoel. Het wat-jammer-dat-ik-de-eerste-niet-heb gevoel. Ik struinde rond op de site van Wieke. Steeds maar weer kwam ik terecht op de abonnementen pagina. En toen, zomaar op een avond, sloot ik het af. Nee niet het internet. Maar een abonnement.

Bij het bestellen voegde ik een opmerking toe. De vraag of ik alsjeblieft het eerste magazine mocht krijgen in plaats van het tweede. Omdat ik de tweede al had. En ja hoor. Bijna meteen kwam er een mailtje terug. Ze hadden mijn opmerking gelezen en het Feest nummer werd meteen opgestuurd. Een dag later lag hij al op de deurmat.

Nu was het dubbel feest. Twee prachtige bladen. Met zoveel patroontjes. Over breien, haken en andere handwerk technieken. Met allerlei aanverwante artikelen zoals een handwerk winkel die in het zonnetje wordt gezet en interviews met creatievelingen. Ik kon niet ophouden met bladeren. Maar na al dat bladeren moest ik toch echt eens aan de slag.

Doerak had een prachtig rokje. Een echt bloemen rokje. Ik kreeg een beetje de neiging om de bloemetjes buiten te gaan zetten. Vooral omdat ik bij dat bloemen rokje een leuk groen shirt had gekocht. Maar dat was wel een beetje te saai vergeleken met dat rokje. Dus pakte ik mijn dunste katoen wat ik kon vinden, mijn haaknaald 1,75 en ging aan de slag. Het bloemen boeket uit het Bloemetjes buiten magazine werd het uitgangspunt. Ik haakte er verschillende en belande uiteindelijk bij de rozetten. Zo varieerde ik meteen in grootte.

Daarna nam ik het groene shirt. Jaren geleden had ik voor een ander project oplosbaar borduur plastic gekocht. Je kan dat plastic op een stof rijgen, je borduurt een patroon op de kruisjes, legt het project in het water en het plastic lost op. Zo kan je op elke stof borduren die je maar wilt. Op dit plastic tekende ik de lijnen en de bladeren die ik met de kettingsteek borduurde.

Daarna naaide ik de bloemen op het shirt. Doerak had me ondertussen nauwlettend in de gaten gehouden. Ik hield haar steeds op de hoogte. Iedere bloem mocht ze keuren. Een keurde ik af, die liet ik haar dan ook maar niet zien. Ik ben niet zo heel goed in opruimen dus vond zij het bloemetje toch. Ze vond hem natuurlijk prachtig. En wilde hem heel graag hebben. Toen ik hem toch niet gebruikt had wilde zij er ook graag mee aan de gang. Ze vond een schaar en knipte het nog niet afgehechte draadje af. Je heet ook niet voor niets Doerak.