De beste wensen voor het nieuwe jaar

Voor ieder die meeleest, volgt of even langs komt piepen: de beste wensen voor het nieuwe jaar. En met beste bedoel ik niet alleen liefde, geluk, voorspoed en gezondheid maar ook vooral Gods liefde en zegen.

Zelf kon ik het niet laten om toch nog even terug te blikken op het afgelopen jaar. Niet dat ik normaal zo sentimenteel ben. Maar dit jaar was wel een bijzonder jaar. Vorig jaar stonden we vol grote plannen aan het begin van het jaar. We hadden belangrijke beslissingen genomen waarvan we verwachtten dat ze in de loop van het jaar uitgevoerd zouden kunnen worden. Nu we aan het begin van een nieuw jaar staan is het nog steeds hetzelfde. Er is een plan geweest waar we ons vol ijver ingestort hebben, die vorm kreeg, die na een tijdje zelfs waarheid werd, maar dat is inmiddels weer teruggedraaid. Het andere plan is helemaal niet uitgevoerd. We zijn er erg druk mee geweest en het is nog niet definitief van de baan. Maar of het echt gaat lukken is eigenlijk een grote vraag.

Het bijzondere is dat we niet gefrustreerd of verdrietig zijn. Afgelopen oudejaarsavond toen we in de kerk het jaar afsloten en God bedankten preekte de dominee over hoe God met je mee kan gaan zonder dat je plannen vorm krijgen. Hij zorgt voor je, helpt je als je ineens niet verder kan, maar je gaat niet de snelste weg en ook niet rechtstreeks op het doel af. Plannen of beslissingen kunnen zelfs helemaal van de baan raken of helemaal niet uitgevoerd kunnen worden.

Beide beslissingen hadden we biddend genomen. En bij het nemen van allebei de beslissingen hadden we ook een goed gevoel er over. Het gevoel dat God met ons mee ging. En toch lukte het niet. De dominee gebruikte het voorbeeld dat je soms een omweg moet nemen om meer van God te leren kennen en hem meer te leren vertrouwen. Zoals het volk Israël vanuit Egypte niet rechtstreeks naar Kanaän ging maar via de woestijn. Een omweg dus. Omdat ze meer van God moesten ontdekken. Ze moesten Zijn regels en geboden nog krijgen. En ze moesten ontdekken dat je soms niet weet waar je een oplossing vandaan kan halen maar dat God er dan wel bij is. Zo is het eigenlijk dit jaar ook bij ons geweest. En op de vraag van de dominee of we afgelopen jaar 1 moment zonder God waren konden we dan ook volmondig nee antwoorden. Het afgelopen jaar, ons hele leven al is er geen moment geweest dat God ons in de steek gelaten heeft. Wat een wonder. Dan ben je stil en dankbaar.

Vandaar dus ons terug kijk moment. Wat is het goed geweest het afgelopen jaar. Ondanks teleurstellingen, hard ploeteren zonder resultaat en soms ook veel verdriet. God ging met ons mee. En het is goed zoals het nu is. Tevredenheid. Misschien wilde God ons dat wel leren. Ik geloof dat ik het nu ben. Wat een heerlijk gevoel is dat.