zondag 16 november 2014

Kussentjes, een bedstee en hoe we daar toch toe kwamen...

Zo nu eerst maar eens het beloofde verhaal over de kussentjes. Zoals ik ook al in mijn 'wie ben ik verhaal' schrijf zijn de naaimachine en ik niet zo heel goede vriendjes. Ik hoop dat stukje ooit nog eens weg te kunnen halen en te kunnen veranderen dat we wel goed met elkaar door een deur kunnen. Maar voorlopig blijft dat nog even staan. Ik vind het gewoon heel ingewikkeld om al die knopjes, steekjes, draadspanningen, naalden en lapjes op precies het goede moment en op precies de goede manier te gebruiken. Iedere succes ervaring is dus welkom. En gelukkig werden de kussentjes een succes ervaring.

Een tijd geleden vond ik bij de Ikea twee theedoeken. Een met een lief zacht roze ruitje, een met kleine roze roosjes. Ik moest meteen aan onze bedstee moesten denken. Bedstee? Ja, wij slapen in een echte bedstee. Nu ja, echt. Hij is niet authentiek. We hebben hem zelf gebouwd. We kwamen eigenlijk op het idee omdat in ons huis niet zoveel ruimte is en we steeds aan het zoeken waren hoe we nu meer ruimte konden creëren. Al een tijdje dachten we aan een aanbouw. En toen Doerak op komst was droomden we van een speelkamer. De aanbouw zou in het onderhuis moeten komen. De souterrain is de enige plek waar we uit konden bouwen. De zolder heeft al twee dakkapellen. En aan de voorkant staat ons huis meteen aan de dijk. De souterrain ligt beneden dijk niveau en die komt uit op de tuin. Wij hadden onze slaapkamer in de souterrain. Bolleboos slaapt op zolder. Op zolder willen we geen ouderslaapkamer. Die hadden we zo ingedeeld dat er eventueel 3 kinderen boven konden slapen. (vandaar dat ik er een eigen hobbykamer heb. Want die 3e is tot nu toe nog niet gekomen ;-) ) Een ouderslaapkamer kon daar echt niet meer bij. Toen ik eens met een buurvrouw over onze indeling en onze dromen zat te praten zei ze: Maar jullie hebben het al zo mooi en praktisch ingericht. Alleen al dat jullie kinderen een eigen kamertje hebben zodat ze zich in ieder geval terug kunnen trekken als ze dat nodig hebben. Dat is geweldig. Vroeger hadden ze alleen maar een eigen bedstee." (als ze die niet hoefden te delen met broertjes en zusjes) Dat was, zonder dat ze het wist, een schot in de roos. Natuurlijk. Dat ik daar nooit eerder aan had gedacht. Een bedstee. Niet voor de kinderen. Maar voor ons. Wij hebben het hele huis tot onze beschikking. En wat doen we meer in onze kamer dan slapen. Laten we lekker die slaapkamer afbreken en een bedstee bouwen. Zo gezegd, zo gedaan. Mannie ging aan de slag. Hij haalde het grootste deel van de muur van de slaapkamer weg. Zette nieuwe muren en bouwde een bedstee in. Maakte de fundering voor de aanbouw. Metselde een muurtje. Plaatste een nieuwe wc terwijl de oude nog gewoon dienst deed. Haalde samen met de buurman die een kar heeft en ook nog een vriend is de openslaande deuren ergens weet ik waar vandaan. Plaatste ze. En hing vlak voor de geboorte van Doerak de verwarmingen terug. Het weekend voor Doerak geboren werd hingen ze. En wat was het koud toen ons kleine meisje op de wereld kwam. Wat waren we gelukkig met de verwarming. In de zomer van 2012 kwam de verbouwing af. Doerak was toen een half jaar. En sinds die tijd hebben we dus onze zo fel begeerde speelruimte. Heerlijk dat we een enorme treinbaan aanleggen en we die vervolgens gewoon een paar dagen kunnen laten liggen. Zodat Bolleboos en Doerak niet 's avonds de treinbaan weer af hoeven te breken. Om hem de volgende dag weer op te moeten bouwen. Bolleboos is zo'n dromer. Dat hij soms al een halve dag nodig heeft om die treinbaan aan te leggen. En een uur om hem vervolgens weer af te breken. Dan blijft er voor spelen weinig tijd over.

De bedstee zoals hij nu is. Ik houd van kleur en van gezellige stoffen. Maar het hele dekbedovertrek was toch iets te veel van het goede. Dus ligt er over het voeteneind een witte sprei.
De bedstee aankleden was mijn ding. We wilden iets met een boerenbond ruitje. Maar vonden roze iets liever. Uiteindelijk vond ik een prachtig stofje die uit verschillende vakjes bestond. Een ruitje, hartjes, streepjes en ga zo nog maar even door. Maar zelf die gordijnen maken? Dat zag ik echt niet zitten. Dus kwam daar gelukkig schoonmama. Natuurlijk wilde zij de maten opnemen, berekenen hoeveel stof we nodig hadden, en de gordijnen maken. Er kwam nog een klein lapje mee terug. Waar ik wilde plannen mee had. Hartjes naaien, een lampenkapje bekleden, kussentjes maken. Maar die plannen gingen in de ijskast. Tot ik dus ergens half september de stofjes bij de Ikea vond. Ik had kussenvulling, ik had nu verschillende stofjes. Zou ik nu niet eens leuke kussentjes naaien zoals ik al zolang wilde. Natuurlijk had ik al lang verschillende kussentjes liggen. Maar ze waren nooit helemaal naar mijn zin. Iedere morgen legde ik ze op ons bed met de belofte nu zo snel mogelijk aan de gang te gaan met het stofje van de gordijnen. Nu moest het er van komen.

Dit zijn de kussentjes van de gordijnstof. Zo kunnen jullie zien wat ik bedoel met 'verschillende stofjes in verschillende vakjes'.
En zo kwamen er twee kussentjes in de stof van de gordijnen. Zelf gemaakt. Na een paar weken (ik moest eerst weer heel veel moed verzamelen) kwam er een kussentje bij. Aan de voorkant de ene helft van de theedoek, de achterkant werd de helft van het andere theedoek. Ik maakte een roesje van het stofje van de achterkant op de voorkant. Weer had ik een tijd nodig om moed te verzamelen. En toen raapte ik al die verzamelde moed bij elkaar. Naaide ik weer een kussen in elkaar. Nu precies andersom als die eerste en ik maakte bloemen waar ik hier op youtube een filmpje van vond. Ik heb ze alleen niet vast gelijmd maar genaaid. Iets meer werk maar ook degelijker hoop ik. Met kraaltjes maakte ik een hartje. Het ronde hartje staat hier. Die ander heb ik zelf bedacht. (als je zoveel kaarten hebt gemaakt met bloementoefjes moet je toch een beetje handig zijn met kraaltjes.)

Nu leg ik iedere morgen met liefde de kussentjes op het bed. En verlaat ik met een gelukzalige glimlach onze bedstee. Wat een boffert ben ik toch. 


De kussens met een gedeelte van het nisje met gezellige en praktische spulletjes. De vroegere beddenplank zeg maar.
Het kussen met de roosjesstof voor en het roesje aan de voorkant. Dit kussentje hed ik als eerste van deze twee kussens gemaakt.

Close up van de bloem.


Het kussentje met het ruitje voor en de bloemen.

Gisteravond hebben Bolleboos en Doerak trouwens hun schoen mogen zetten. Bolleboos is er dit jaar heel actief mee bezig. Prachtig om te zien. Hij heeft het er al dagen over. Zo grappig om jaar na jaar te zien hoe ze veranderd zijn. Voorgaande jaren was ik altijd degene die zei dat hij zijn schoen mocht zetten. Maar deze keer telde hij de dagen af.

Terwijl we dit jaar niet eens het sinterklaasjournaal volgen. De eerste avond waren we het vergeten. Toen Bolleboos woensdag even terug mocht kijken van ons (en wij uiteraard met een schuin oogje mee wilden kijken) zette Doerak het op een krijsen. Ja, het lijkt dan een hele stoere meid. Maar ze heeft maar een heel klein hazenhartje. Ze wilde niet kijken, de tv moest uit. En Bolleboos, die lieverd, vond dat goed. Hij hoefde ook niet op de tablet te kijken. Hij vond het eigenlijk zelf ook wel een beetje eng. Nou, prima hoor. Kijken we lekker niet dit jaar. Voor Bolleboos is het spannend genoeg. Daarom vertellen we hem ook steeds dat Sint en Piet gewoon verkleed zijn. En sterker nog: dat zelfs papa wel eens Sinterklaas is geweest. We hebben er foto's van. We hopen dat dat een groot deel van zijn spanning weg neemt. Nou vanmorgen zat er wat in de schoenen hoor. Doerak kreeg al vast een voorschot op haar 5 december cadeau. Een lalaloopsy mini setje. Een tent, met popje, vogeltje, ketel, vuurtje, een driepoot om de ketel boven het vuur te hangen en een beker. Dat vind ze prachtig. Bolleboos wachtte lief tot zijn zusje alles had uitgepakt, bood aan te helpen wat natuurlijk door de ikke-zelf-doen dame meteen werd afgeslagen, en bewonderde haar cadeau. Daarna ging hij zijn eigen pakje open maken. Hij was zo blij met zijn kartje van Mario kart 7. De hele dag gaat Mario al met hem mee. Wat is Bolleboos toch een lieverd!

Jullie ook al schoenen mogen vullen? En nog naar de intocht geweest of gekeken?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Klets gezellig mee en laat een berichtje achter. :-)